(Adam Mortas/Michał Korpecki)

Zabrałaś mi świat mój piękny świat
W którym zostawiony byłem tylko sobie sam
W którym ból smutek szczęście to mina
A jeśli chcesz płakać to idziesz do kina

Zabrałaś mi świat porządny świat
W którym ułożyłem sobie wszystko według dat
W każdy dzień o każdej godzinie
Wiedziałem co jest co przetrwa co minie

Zabrałaś mi świat w którym tylko ja
Liczyłem się dla mnie i tylko dla mnie
A inni ludzie spotkani po drodze
To ślady po butach na czystej podłodze

Zabrałaś mi świat racjonalny świat
W którym sam planowałem w którą stronę iść
Nigdy nie było mi lepiej i gorzej niż dziś

Za tysiąc lat i jeden dzień
Powiem ci wprost to co powiedzieć chcę
Za tysiąc lat
Lecz wiem że znów braknie mi słów

Zabrałaś mi świat spokojny świat
Który nigdy nie pytał czy czegoś mi brak
Dla kogo podnoszę się z łóżka co rano
I biegnę powtarzać codziennie to samo

Zabrałaś mi świat mój własny świat
W którym nic nie dzieliłem nigdy przez dwa
Każda myśl miała swoje miejsce w mojej głowie
Teraz nawet najprostsze oddają je tobie

Zabrałaś mi świat cudowny świat
W którym zawsze wiedziałem po co gdzie i jak
I nie miało to dla mnie znaczenia
Że byłaś teraz cię nie ma

Zabrałaś mi świat mój prosty świat
W którym sam planowałem spokojne swoje sny
Nigdy nie było mi lepiej i gorzej niż dziś

Za tysiąc lat i jeden dzień
Powiem ci wprost to co powiedzieć chcę
Za tysiąc lat
Lecz wiem że znów braknie mi słów

Zabrałaś mi świat oto bilans twojej gry
Zaczynam widzieć wszystko jak ty
W samotności było mi najraźniej
Teraz na wiele spraw patrzę zbyt poważnie
Wraz z księżycem co rano chodzę spać
Raz mam dziesięć raz pięćdziesiąt lat
Wciąż przez palce przepuszczam dni
A ty

Nie przejmuj się jutro może mi przejść
Ale jeśli pomyślisz że mamy sens
Pośród miliona szansa jedna
Może wcale nie byłaś pewna
W miejscu stój ile w nogach sił
Może tak po prostu powiedziałaś mi
Może walczysz z własnym sumieniem
Może nie wiesz

(Adam Mortas)

Lubię gdy czasem spytasz co się u mnie dzieje
A ja odpowiem jeszcze krócej niż potrafię
Lubię gdy twe spojrzenie daje mi nadzieję
Lecz gdy odwracasz głowę wtedy już ją tracę

Lubię gdy czasem zdarzy ci się usiąść blisko
A ja odsunę się nim zdążysz zauważyć
Lecz nawet jeśli pęknę w żart obrócę wszystko
O ile znajdę w sobie dość odwagi

Już prawie ranek ale wiem
Dziś nie zasnę
Choć bez przerwy tego staram się nauczyć
Bo nawet jeśli kiedyś zamknąłbym cię w klatce
Wciąż bym się bał że ktoś ma
Drugą parę kluczy

Lubię gdy czasem spytasz co się u mnie dzieje
A ja odpowiem jeszcze krócej niż potrafię
Lubię gdy twe spojrzenie daje mi nadzieję
Lecz gdy odwracasz głowę wtedy już ją tracę

Już prawie ranek ale wiem
Dziś nie zasnę
Choć bez przerwy tego staram się nauczyć
Bo nawet jeśli kiedyś zamknąłbym cię w klatce
Wciąż bym się bał że ktoś ma
Drugą parę kluczy

Już prawie ranek ale wiem
Wciąż bym się bał że ktoś ma
Drugą parę kluczy

(Michał Korpecki/Adam Mortas)

Zostawiłaś mi kubek letniej kawy
Uchylone drzwi niedomknięte sprawy
Wspólne przyszłe dni rysowałem w głowie
Strawił każdy z nich słów twych chłodnych płomień

Czekając na coś co nigdy się nie stanie
Gdy każdy dzień wypala znamię
Czasami bierność boli bardziej niż rozstanie
Życia nie uczysz się na pamięć

Uprzątnąłem strych z wszystkich starych śmieci
Nie ma tam już nic prócz pajęczych sieci
Tylko w kącie gdzieś czeka bagaż wspomnień
By otworzyć się gdy zadzwonisz do mnie

I czekam na coś co nigdy się nie stanie
A każdy dzień wypala znamię
Czasami miłość boli bardziej niż rozstanie
Życia nie uczysz się na pamięć

Zostawiłaś mi kubek letniej kawy

(Adam Mortas)

Tu pod obcym niebem
Modlę się do ciebie
Pilnuję ognia świeczki by
Nie zgasła już ostatnia z nich

Z każdym niepotrzebnym dniem
Choć nie chcę zapominam cię

W tym labiryncie zdarzeń
Kto drogę ci pokaże
Kto zaprowadzi tam gdzie chcesz
Ja sam już pogubiłem się

Z każdym niepotrzebnym dniem
Choć nie chcę zapominam cię

Bez pustych słów podarków
W kawiarni w lunaparku
W siódmym niebie albo tu
Ja wiem znajdziemy siebie znów
Znajdziemy siebie znów

Już gaśnie wątły płomień
Powoli znikasz sobie
A ja wraz z nim ulatniam się
Choć tak naprawdę nie ma mnie

NIE UFAJ